چرا USCIS بیان می کند که EB-5 "سرمایه سرمایه گذاری را نمی توان وام گرفت؟"

بدیهی است که سردرگمی وجود دارد. سرمایه سرمایه گذاری می تواند قرض گرفته شده باشد. سرمایه به معنای وجه نقد، تجهیزات، موجودی، سایر اموال مشهود، معادل های نقدی و بدهی های تضمین شده توسط دارایی های متعلق به کارآفرین خارجی است، مشروط بر اینکه کارآفرین خارجی شخصاً و در درجه اول مسئول باشد و دارایی های شرکت تجاری جدید که بر اساس آن دادخواست استوار است. برای تضمین هیچ یک از بدهی ها استفاده نمی شود. بنابراین، تا زمانی که کارآفرین بیگانه شخصاً و در درجه اول مسئول باشد و دارایی های شرکت تجاری جدید که دادخواست بر اساس آن استوار است، برای تضمین هیچ یک از بدهی ها استفاده نشود، می توان سرمایه سرمایه گذاری را قرض گرفت.

وجوه سرمایه گذاری ممکن است به شکل یک وام تضمین شده باشد که توسط دارایی یک سرمایه گذار تضمین می شود (ممکن است توسط دارایی یک واحد تجاری که وجوه EB-5 را دریافت می کند تضمین نشود).

وجوه قابل استقراض است، اما شما باید شخصاً مسئول باشید و دارایی کافی برای پوشش وام داشته باشید تا ضمانت از پوشش 100 درصدی کمتر نباشد.

سرمایه سرمایه گذاری نمی تواند مبتنی بر وام بدون وثیقه باشد، اما می تواند بر اساس وام تضمین شده توسط دارایی سرمایه گذار باشد. همچنین می تواند هدیه باشد.

مقررات مهاجرت ایالات متحده بیان می کند که وقتی دارایی های تجارت ایالات متحده به عنوان وثیقه برای وجوه قرض گرفته شده به سرمایه گذار استفاده می شود، سرمایه گذاری شخصی نمی تواند بر اساس وجوه قرض گرفته شده باشد.

وام باید ساختار مناسبی داشته باشد و در واقع یک وام باشد. گاهی اوقات، صاحبان کسب و کار، پولی را از شرکت به خود «قرض می‌دهند»، اما بدون هیچ گونه تعهد واقعی برای بازپرداخت آن.

وجوه EB-5 ممکن است از یک وام تضمین شده باشد. پول باید با وثیقه تضمین شود. هدیه جایز است; با این حال، USCIS ترتیبی را نمی‌پذیرد که در آن شما برای سرمایه‌گذاری خود از یکی از بستگان خود پول قرض کنید. در این مثال، وام تضمین شده با وثیقه نخواهد بود.

صندوق های سرمایه گذاری EB-5 را می توان از طریق وام قرض گرفت. با این حال، USCIS یک سود امنیتی با وام می خواهد و این امنیت نمی تواند تجارت EB-5 باشد. همچنین قرار است این وام تا دو سال دیگر پرداخت شود.

تعریف نظارتی «سرمایه» به اندازه‌ای گسترده است که نه تنها شامل موارد با ارزشی مانند پول نقد، تجهیزات و سایر دارایی‌های مشهود می‌شود، بلکه می‌تواند شامل تعهد سرمایه‌گذار مهاجر برای پرداخت (سفته) نیز باشد. تا زمانی که تعهد با دارایی هایی که سرمایه گذار مهاجر دارد تضمین شود، سرمایه گذار مهاجر مسئول بدهی است و دارایی سرمایه گذار مهاجر برای این منظور شامل دارایی های شرکتی نیست که مهاجر در آن سرمایه گذاری می کند. اگر شخصی که پول را برای سرمایه گذاری در EB-5 وام می گیرد درآمد یا دارایی هایی را نداشته باشد که می تواند به عنوان وثیقه برای وام استفاده شود تا بتواند نشان دهد که توانایی بازپرداخت وام را دارد، در این صورت ممکن است وجود داشته باشد. هنوز این مسئله وجود دارد که آیا منبع سرمایه سرمایه گذار می تواند ثابت شود یا خیر. اثبات منبع وجوه برای داشتن یک پرونده موفق EB-5 به شرایط هر سرمایه گذار خاص و فردی است. شما باید با یک وکیل با تجربه EB-5 مشورت کنید تا در مورد وضعیت خاص خود و چگونگی، چرا و از چه کسی وام دریافت کنید تا بتوان منبع وام را ردیابی و به درستی اثبات کرد.

اول از همه، اظهارات در وب سایت USCIS، یا هر وب سایت دیگر، قانون و مقررات حاکم بر EB-5 را تشکیل نمی دهند. معنای این زبان احتمالاً این است که سرمایه سرمایه گذاری را نمی توان با دارایی های شرکت تجاری جدید که سرمایه در آن سرمایه گذاری می شود وام گرفت و تضمین کرد. درست بالای آن یادداشت در وب سایت، در مورد «بدهی تضمین شده توسط دارایی های متعلق به کارآفرین بیگانه» به عنوان واجد شرایط برای سرمایه گذاری EB-5 صحبت می کند. کمی گیج کننده است. شما باید با یک وکیل مهاجرت با تجربه EB-5 مشورت کنید که می تواند به شما در مورد شرایط خاص مربوط به شرایط شما مشاوره دهد.

صندوق های سرمایه گذاری در صورتی می توانند قرض گرفته شوند که توسط اموال متعلق به سرمایه گذار تضمین شوند. برای بحث در مورد این تمایز باید به وکیل خود مراجعه کنید.

نمی توان آن را وام گرفت.