هدف از کار بافر در پروژه EB-5 چیست؟

هیچ الزامی برای «بافر شغلی» وجود ندارد، اما داشتن آن ایده خوبی است.

بافر شغلی یک الزام قانونی مهاجرت EB-5 نیست، بلکه یک الزام بازاریابی به ویژه برای واسطه ها است. برای بازاریابی شدن پروژه، ممکن است به یک بافر 30 درصدی نیاز باشد. یعنی بیش از آنچه لازم است شغل ایجاد می شود.

بافر شغلی به سادگی تعداد مشاغل پیش بینی شده ای است که باید بیش از آنچه واقعاً مورد نیاز است ایجاد شود. به عنوان مثال، اگر در پروژه EB-10 خود 5 سرمایه گذار EB-5 دارید، تعداد دقیق مشاغل (چه مستقیم و چه در مورد یک مرکز منطقه ای، مستقیم، غیر مستقیم، القایی) مورد نیاز 100 است. اگر تعداد پیش بینی شده باشد. از مشاغلی که باید ایجاد شود 120 است، سپس شما یک بافر 20٪ دارید. در صورتی که همه مشاغل پیش بینی شده واقعاً ایجاد نشوند مانند بیمه است. در مثال، اگر تعداد واقعی مشاغل ایجاد شده 15 درصد کاهش یابد، شما هنوز 105 شغل ایجاد کرده اید و همه 10 سرمایه گذار EB-5 شرایط خود را حذف خواهند کرد. در صورت عدم وجود حفاظ شغلی و کاهش 15 درصدی مشاغل واقعی، دو نفر از سرمایه گذاران با مشکل جدی مواجه خواهند شد. یک بافر خوب است، اما فقط به اندازه داده ها و پایگاه های پیش بینی ها خوب است. اگر با دقت و اطمینان پیش بینی های ایجاد شغل خیلی راحت هستید، نیاز به بافر کاهش می یابد. بستگی به پروژه داره

بافری که من معتقدم اضافه کردن مشاغل اضافی بیش از 10 به ازای هر سرمایه گذار است. کارهای اضافی اضافه می شوند تا اطمینان حاصل شود که وقتی زمان حذف شرایط فرا می رسد، حداقل 10 مورد مورد نیاز را خواهید داشت. شما یک بافر کلی برای محافظت از همه سرمایه گذاران پروژه می خواهید.

ایجاد حائلی با تعداد مشاغل بیشتر از آنچه در برنامه واقعاً مورد نیاز است، فضای تنفسی/امنیت بیشتری به سرمایه گذاران برای برآوردن حداقل نیاز ایجاد شغل 10 می دهد. همانطور که برنامه ریزی شده است و نمی توان تمام مشاغل مستقیمی را که در ابتدا برنامه ریزی شده بود ایجاد کرد، سرمایه گذاران فرصت حذف شرایط از کارت سبز خود را در مرحله I-829 از دست نخواهند داد. هیچ توصیه مشخص یا عدد خاصی وجود ندارد، اما یک قانون سرانگشتی خوب برای بافر ایجاد شغل این است که برای ایجاد 20 درصد بیشتر از نیاز شغلی یا در مجموع 12 شغل برای هر سرمایه گذار برنامه ریزی کنید.

تعداد مشاغلی که همه پروژه ها/کسب و کارها در مرحله I-526 ایجاد می کنند، صرفاً یک پیش بینی هستند و بسیاری از پروژه ها به دلیل خوش بینی آنها نسبت به پروژه ای که در شرف اجرای آن هستند، اعداد را افزایش می دهند. برای اینکه چندین سال بعد شرایط I-829 را با موفقیت حذف کنید، مشاغلی که قبلاً در مرحله I-526 وعده داده بودید باید در واقع ایجاد شوند. در صورتی که پیش‌بینی بیش از حد خوش‌بینانه بود و پروژه نمی‌توانست تعداد مشاغلی را که آنها فکر می‌کردند ایجاد کند، داشتن یک حائل یا مشاغل بیشتر از مقدار مورد نیاز برای تعداد سرمایه‌گذاران عاقلانه است. من معمولاً به دنبال حداقل 20 درصد بافر می‌گردم، زیرا پروژه‌های زیادی را دیده‌ام که سرمایه‌گذاران بعدی نتوانستند شرایط خود را حذف کنند زیرا تعداد شغلشان کم بود.

در مرحله I-829، زمانی که USCIS محاسبات پروژه از مشاغل تخمینی ایجاد شده به طور غیرمستقیم را ارزیابی می کند، همیشه به همان تعداد گزارش اقتصاددان پروژه نمی رسد. آنها ممکن است در آن مرحله تعیین کنند یا نکنند که تعداد مشاغل ایجاد شده از طریق پروژه در واقع کمتر از تعداد مشاغلی است که توسط اقتصاددان پروژه پیش بینی و محاسبه شده است. اگر پروژه دارای حداکثر مشاغل پیش‌بینی شده توسط اقتصاددانش باشد، و سپس USCIS با آن موافق نباشد، سرمایه‌گذاران انتهایی توزیع شغل را دریافت نخواهند کرد، بنابراین کارت سبز دائمی آنها را دریافت خواهند کرد. قرار است "حائل" به عنوان محافظ در برابر چنین وضعیتی عمل کند. هر چه "حافظ" بزرگتر باشد، سرمایه گذاران از نظر خطر عدم دریافت گرین کارت دائمی خود، به ویژه برای سرمایه گذارانی که درخواست های خود را در انتها ارسال کرده اند، ایمن تر هستند.

برای ویزای EB-5، برای هر ویزای صادر شده باید 10 شغل ایجاد شود. اگر طرحی بگوید که 100 شغل ایجاد می کند و 10 نفر خواهان ویزا هستند، ممکن است متقاضی احساس راحتی بیشتری داشته باشد اگر طرح به جای 120 شغل دارای حائلی باشد (مثلاً 100 شغل ایجاد کنید). اگر فقط 99 شغل ایجاد می شد، فقط 9 شغل ایجاد می شد. مردم گرین کارت می گرفتند

USCIS تنها به 10 شغل برای هر سرمایه گذار نیاز دارد. از آنجایی که گزارش‌های ایجاد شغل پیش‌بینی هستند، بسیاری از سرمایه‌گذاران احساس می‌کنند که پروژه‌های EB-5 با «حافظه» «ایمن‌تر» هستند. مفهوم این است که به جای 10 شغل برای هر سرمایه گذار، پروژه های پروژه 12، 14، 20 یا بیشتر شغل برای هر سرمایه گذار ایجاد می کنند. باز هم، تنها 10 شغل برای هر سرمایه گذار مورد نیاز است.

"حافظ شغلی" از نظر ایجاد شغل در مهاجرت به سرمایه گذار محافظت می کند. با داشتن یک بافر، اگر توسعه‌دهنده نتواند به شماره‌های خود برسد، از شما محافظت می‌شود و/یا اگر USCIS فکر می‌کند که ایجاد شغل بیش از حد است، از این محافظت اضافی برخوردار هستید. هیچ قانون سرانگشتی وجود ندارد - هر پروژه باید به دقت بررسی شود.