تفاوت بین ویزای EB-5 و EB-3 چیست؟

هر دو فرآیند EB-5 و EB-3 را می توان همزمان شروع و بایگانی کرد. اگر یک فرآیند تایید شده باشد، می توانید برای ادامه اخذ اقامت دائم ایالات متحده به اولین فرآیند تایید شده اعتماد کنید. فرآیند EB-3 شامل تبلیغ یک پیشنهاد شغلی در ایالات متحده است تا مشخص شود که آیا هر کسی که به آگهی شغلی پاسخ می دهد واجد شرایط است یا نه برای پذیرش شغل پیشنهادی ایالات متحده.

EB-5 انتخاب بهتری است زیرا EB-3 فقط توسط کارفرمای شما قابل درخواست است.

یک درخواست کننده EB-5 ویزای مهاجرت سرمایه گذاری دریافت می کند. بسته به نوع و محل سرمایه گذاری، حداقل 500,000 دلار یا 1 میلیون دلار سرمایه گذاری نیاز دارد. از سوی دیگر، EB-3 یک ویزای مهاجرت کاری برای کارگران ماهر است که توسط کارفرمایان آنها حمایت مالی می شود. در نهایت، یک سرمایه گذار EB-5 می تواند خود حمایت مالی شود، در حالی که یک کارگر ماهر EB-3 همیشه نیاز به حمایت کارفرما دارد.

هر دو دسته "مبتنی بر اشتغال" هستند، اما EB-5 یک مقوله مهاجر سرمایه گذاری و ایجاد شغل است، در حالی که EB-3 برای کارگران ماهر یا حرفه ای است که پیشنهاد استخدام دائمی را از یک کارفرما/حامی مالی آمریکایی دریافت کرده اند. وزارت کار ایالات متحده برای تعیین اینکه شغل در مشاغل کمبود است (یعنی کارگران ایالات متحده برای پر کردن این موقعیت در دسترس نیستند). انتخاب بهتر برای شما بستگی به این دارد که آیا می خواهید در کسب و کار خود (یا یک مرکز منطقه ای) سرمایه گذاری کنید یا اینکه مهارت ها یا تحصیلات خاصی دارید و یک شرکت بالقوه آمریکایی مایل به حمایت مالی از شما برای فرآیند صدور گواهینامه کار است. تفاوت های زیادی در الزامات این دو دسته مهاجر وجود دارد. یک وکیل مهاجرت با تجربه می تواند آنها را برای شما توضیح دهد و به شما توصیه کند که کدام گزینه یا گزینه ها برای شرایط شما مناسب است.

EB-5 بر اساس سرمایه گذاری در یک شرکت آمریکایی و ایجاد شغل است. EB-3 بر اساس استخدام شدن توسط یک شرکت آمریکایی است.

دسته EB-3 برای کارگران ماهر در موقعیت هایی است که به حداقل دو سال آموزش یا تجربه نیاز دارند، یا متخصصان دارای مدرک لیسانس یا مدرک خارجی معادل، یا سایر کارگران در موقعیت هایی است که کمتر از دو سال به آموزش عالی، آموزش یا آموزش عالی نیاز دارند. تجربه. به طور کلی نیاز است که یک کارفرما برای شما و یک پیشنهاد شغلی درخواست دهد. همچنین به طور کلی نیاز به درخواست PERM (گواهی نامه کار) توسط کارفرما از طرف شما دارد تا ثابت کند هیچ کارگر واجد شرایط ایالات متحده برای این موقعیت با حداقل شرایط مشابه وجود ندارد. بلافاصله منجر به گرین کارت نمی شود و برای دستیابی به اقامت دائم در ایالات متحده نیاز به چندین مرحله مهاجرت دارد. برنامه PERM ممکن است سخت ترین مانع برای غلبه بر آن باشد. ویزای EB-5 برای سرمایه گذاران مهاجر EB-5 است که به دنبال مشارکت مستقیم در یک شرکت تجاری در ایالات متحده هستند یا از طریق یک پروژه مرکز منطقه ای مورد تایید USCIS در ایالات متحده سرمایه گذاری می کنند که به نفع اقتصاد ایالات متحده و ایجاد شغل خواهد بود. پس از تأیید درخواست I-526 توسط یک سرمایه گذار خارجی EB-5، مستقیماً به گرین کارت منتهی می شود (شما یا در خارج از کشور ویزای مهاجرت را به صورت کنسولی پردازش می کنید یا وضعیت در ایالات متحده را به اقامت دائم مشروط در ایالات متحده تغییر می دهید. وضعیت مهاجرت قانونی دیگر). تسلیم دادخواست I-526 مستلزم آن است که حداقل مبلغ سرمایه گذاری را که از یک منبع قانونی وجوه نشات می گیرد (در حال حاضر 500,000 دلار برای سرمایه گذاری مرکز منطقه ای یا 1 میلیون دلار برای سرمایه گذاری مستقیم و غیرهدفمند در منطقه اشتغال) داشته باشید.

برنامه های EB-5 و EB-3 بسیار متفاوت هستند. EB-3 سومین اولویت مبتنی بر اشتغال برای افرادی است که توسط کارفرمایی حمایت می شوند که در آن کارفرما کمبود کارگران واجد شرایط، مایل و توانمند ایالات متحده را برای این موقعیت ثابت کرده است. همین امر مستلزم یک پیشنهاد شغلی با حسن نیت از یک کارمند ایالات متحده است. ویزای سرمایه گذار EB-3 معمولاً بر اساس حداقل سرمایه گذاری 5 دلاری از طریق یک مرکز منطقه ای EB-500,000 است که در آن هیچ رابطه شغلی یا مدیریتی مستقیمی ندارید. شما به سادگی یک تصمیم سرمایه گذاری مانند خرید سهام در بورس گرفته اید. گزینه بهتر به حقایق پرونده شما بستگی دارد. اگر کارفرمای مایل داشتید و مدارک شغلی و تحصیلات مطابق با یک پیشنهاد شغلی با حسن نیت داشتید، و اگر کارفرما مایل بود به وزارت کار ایالات متحده ثابت کند که نمی تواند متقاضی کار شهروند آمریکایی را پیدا کند که مایل به کار باشد. با دستمزد رایج کار کنید، در این صورت ممکن است بخواهید از طریق استخدام مهاجرت کنید زیرا باعث صرفه جویی در سرمایه گذاری 5 دلاری و هزینه های مربوطه می شود. مزیت برنامه EB-500,000 این است که شما نیازی به حمایت مالی از سوی کارفرما ندارید و صلاحیت ها نسبتاً ساده هستند تا زمانی که شما یک سرمایه گذار واجد شرایط باشید و بتوانید حداقل سرمایه گذاری را انجام دهید.

ویزای EB-3 برای کارگران حرفه ای یا ماهر است. ابتدا توسط وزارت کار برای تایید پردازش می شود. این نیاز به یک پیشنهاد شغلی از یک کارفرمای آمریکایی دارد. ویزای EB-5 به تخصص شغلی خاصی نیاز ندارد. برای تأمین اشتغال 500,000 کارگر آمریکایی، به سرمایه گذاری 1 یا 10 میلیون دلاری نیاز است.

تفاوت این است که شما به یک حامی کارفرما تحت ویزای EB-3 نیاز دارید. EB-5 مبتنی بر سرمایه گذاری است.

EB-5 ویزای ایجاد اشتغال است. این سرمایه‌گذار را که حداقل 500,000 دلار سرمایه‌گذاری می‌کند و 10 موقعیت تمام وقت ایجاد می‌کند، این امکان را می‌دهد تا به عنوان یک مقیم دائم مشروط ایالات متحده با تمام حقوق یک مقیم دائم وارد ایالات متحده شود. این ساده ترین راه برای اخذ اقامت دائم ایالات متحده است. ویزای EB-3 ویزای کار است. این ویزاها برای افرادی صادر می شود که کاری را ارائه می دهند که هیچ کارگر آمریکایی قادر، مایل و در دسترس برای انجام آن وجود ندارد. ویزای EB-3 به کارفرمایی نیاز دارد که توسط وزارت کار ایالات متحده تایید شده باشد تا توسط ISCOS واجد شرایط استخدام یک تبعه خارجی باشد. برای در نظر گرفتن ورود به EB-3، باید کارمند بالقوه برخی از مشاغل باشید. کارفرما باید بتواند سودی را برای پرداخت دستمزد سالانه رایج یا بالاتر نشان دهد. به طور کلی، آخرین اظهارنامه مالیاتی کسب و کار، شواهد مورد نیاز برای نمایش مالی است. کارفرما باید برای این موقعیت استخدام کند تا ثابت کند هیچ کارگر آمریکایی آماده، مایل و توانا وجود ندارد. زمان بندی موضوع دیگری است. فرآیند EB-3 ممکن است یک سال طول بکشد. با این حال، اگر تبعه هند، چین یا فیلیپین هستید، باید سال ها صبر کنید تا ویزای EB-3 در دسترس شما قرار گیرد. EB-5 ممکن است بیش از یک سال و نیم طول بکشد. اگر تبعه چین هستید، باید سال ها صبر کنید تا ویزای EB-5 در اختیار شما قرار گیرد. موارد فوق خلاصه ای ساده از مقایسه این دو ویزا است. بهترین کار این است که یک مشاوره طولانی با یک وکیل داشته باشید تا آنچه را که به بهترین وجه با نیازها و دارایی های شما مطابقت دارد پیدا کنید.

تفاوت این است که ویزای EB-5 یک ویزای سرمایه گذار انفرادی است و EB-3 یک ویزای کارگران ماهر، متخصصان و سایر کارگران است که توسط یک کارفرما در ایالات متحده حمایت می شود که مایل است مراحل اخذ گواهینامه وزارت کار را طی کند. چنین کارمندی و منتظر است تا ویزا قبل از پر کردن موقعیت آزاد در دسترس باشد. من قویاً توصیه می کنم یک وکیل مهاجرت با تجربه برای کمک به پرونده خود استخدام کنید. موفق باشید.

برای EB-3 به یک کارفرمای با حسن نیت نیاز دارید که به دنبال استخدام شما باشد و باید آماده باشد که نشان دهد هیچ کارگر واجد شرایط ایالات متحده وجود ندارد. برای EB-5، در حال حاضر باید 500,000 دلار سرمایه گذاری شده در یک پروژه واجد شرایط را نشان دهید. به نظر می رسد EB-5 ممکن است برای شما مناسب تر باشد.

ویزای EB-5 به حداقل 500,000 دلار سرمایه گذاری در یک نهاد انتفاعی در ایالات متحده نیاز دارد. ویزای EB-3 به پیشنهاد شغلی از سوی یک کارفرمای ایالات متحده برای نقشی که به نیروی کار ماهر یا غیر ماهر نیاز دارد نیاز دارد. برای پاسخ به اینکه کدام یک برای شما مناسب تر است، نیاز به دانستن ریسک پذیری، کشور محل تولد، وضعیت شغلی فعلی و غیره است.

EB-5 یک دسته پردازش سرمایه گذار مهاجر و EB-3 یک دسته کارگر ماهر است (از طریق یک کارفرما پردازش می شود). اگر پولی برای سرمایه گذاری در پردازش برای اقامت دائم خود دارید، به نظر می رسد EB-5 بهترین گزینه شما باشد.

سوالی نیست که به راحتی بتوان به آن پاسخ داد. باید مزایا و معایب هر کدام را بسنجید. EB-5 دارای تاریخ اولویت فعلی است و EB-3 برای هند تا سال 2004 پشتیبانی می شود، اما ملاحظات دیگری نیز وجود دارد.