تفاوت بین EB-5 و EB-2 یا EB-3 چیست؟

برای پاسخ به سوال شما، به حقایق بیشتری نیاز است. اگر دوست شما در هند یا چین به دنیا آمده باشد، ممکن است فرق کند که کدام دسته در نهایت سریعتر خواهد بود. EB-2 و EB-3 به پیشنهاد استخدام تمام وقت، گواهینامه کار (برخی از EB-2 ها نیازی به L/C ندارند) و یک حامی که بتواند با حسن نیت خود استخدام شود (در ابتدا به دنبال یک کارگر واجد شرایط در ایالات متحده است) نیاز دارند. توانایی مالی برای پرداخت دستمزد پیشنهادی (به گونه ای که بر دستمزد کارگران ایالات متحده تأثیر منفی نداشته باشد). دسته EB-5 کاملا متفاوت است. این یک مقوله مهاجر خودخواسته است که بر اساس سرمایه گذاری و ایجاد شغل است. هر مورد منحصر به فرد است و واقعاً نیاز به یک مصاحبه و غربالگری عمیق با متقاضی دارد تا مشخص شود کدام روش برای او بهترین است.

تفاوت اصلی حمایت مالی است. EB-2 و EB-3 به یک کارفرمای حامی نیاز دارند (مگر اینکه دوست شما واجد شرایط لغو منافع ملی در رده ویزای EB-2 باشد) و EB-5 این کار را نمی کند. به این معنی که با ویزای EB-5 دوست شما می تواند به محض اینکه پولی برای سرمایه گذاری داشته باشد، روند را شروع کند. او به کسی وابسته نیست که برای او دادخواست بدهد. تفاوت دیگر پول است. با ویزای EB-5 دوست شما باید حداقل 500,000 دلار سرمایه گذاری کند. ویزاهای EB-2 و EB-3 نیازی به سرمایه گذاری/پول ندارند. همچنین، مهم است که در دسترس بودن ویزا را در نظر بگیرید.

EB-2 و 3 ویزاهای استخدامی هستند و به این ترتیب، وابسته به کارفرما هستند که برای شما تشکیل پرونده دهد، و همچنین این کار در طول دوره داوری باز می ماند که می تواند طولانی باشد. EB-5 تقریباً به شما بستگی دارد. شما در مورد سرمایه گذاری تصمیم می گیرید و بدون نیاز به تغییر به کارفرما یا بازار کار درخواست را انجام می دهید.

EB-5 یک کارت سبز سرمایه گذار است که در آن شما 500,000 دلار یا 1 میلیون دلار در پروژه ای سرمایه گذاری می کنید که 10 شغل تمام وقت ایجاد می کند. EB-2 و EB-3 کارت سبز مبتنی بر اشتغال هستند که در آن یک شرکت از شما حمایت مالی می کند تا برای آنها کار کنید. برای هر دوی این موارد، شما باید فرآیند صدور گواهینامه کار را طی کنید که در آن کارفرما باید ثابت کند که یک کارگر واجد شرایط ایالات متحده وجود ندارد. برای EB-2 همچنین می‌توانید در صورت درخواست برای چشم پوشی از منافع ملی، خود درخواست دهید.

تفاوت‌های اصلی پول مورد نیاز است (اگر کارفرما برای شما درخواست کند، از نظر فنی پولی لازم نیست)، اما همچنین انتظار می‌رود که شما واقعاً برای کار برای کارفرمای درخواست‌کننده حاضر شوید، در حالی که برای ویزای EB-5 واقعاً کار نمی‌کنید. برای نهاد EB-5 به عنوان یک کارمند.

هنگام تصمیم گیری اینکه کدام دسته ترجیحی برای شما مناسب تر است، عوامل زیادی وجود دارد که باید در نظر بگیرید. USCIS.gov در توضیح تفاوت‌ها کار بسیار خوبی انجام می‌دهد، اما من به شما توصیه می‌کنم با یک وکیل مهاجرت تماس بگیرید تا در مورد مورد خاص خود صحبت کنید و تعیین کنید کدام دسته ترجیحی بیشتر به نفع شماست.

نکته کلیدی این است که آیا آنها واجد شرایط EB-2/3 هستند؟ اکثر این دسته‌ها توسط کارفرمایان حمایت می‌شوند، اگرچه یک دسته EB-2 با حمایت شخصی وجود دارد. آنها باید ببینند کدام یک سریعتر است، اما اگر گزینه های EB-2/3 وجود نداشته باشد، قطعا EB-5 برای بسیاری قابل اجرا است.

EB-5، EB-2، و EB-3 همگی دسته‌های ویزای مهاجرتی "مبتنی بر اشتغال" (از این رو "EB") هستند. اعداد (یعنی 2، 3 یا 5 بعد از EB) نشان دهنده اولویت ها هستند. طبقه بندی EB-2، ذینفع ملی خارجی برای درخواست و حمایت از پردازش ویزای مهاجرتی به یک کارفرما نیاز دارد، در حالی که، با دسته ویزای سرمایه گذار EB-2، فی نفسه رابطه "اشتغالی" وجود ندارد و تنها الزامات آن سرمایه گذاری است. سرمایه مورد نیاز و ایجاد شغل و غیره. یک تفاوت عمده بین پردازش EB-3 و EB-3 با EB-2 این است که پردازش EB-3 اولین مرحله زمانبر الزامات گواهی کار را قبل از شروع مهاجر دور می زند. دادخواست این یک توضیح بسیار ساده از یک فرآیند پیچیده است که شامل استانداردهای مختلف اثبات و غیره است.

تفاوت ها زیاد است. با این حال، یک تفاوت بزرگ این است که با EB-5، شما نیازی به حمایت کارفرما ندارید.