چگونه می توان از سرمایه خطرپذیر برای سرمایه گذاری EB-5 استفاده کرد؟

تمام سرمایه EB-5 به یک معنا، سرمایه گذاری خطرپذیر است. قوانین و مقررات EB-5 مستلزم سرمایه گذاری در معرض خطر در یک شرکت تجاری جدید با مقدار لازم سرمایه قانونی به دست آمده است. سرمایه گذار باید (حداقل حداقل) به نحوی در مدیریت شرکت تجاری جدید شرکت داشته باشد، که باید حداقل 10 موقعیت تمام وقت برای کارگران واجد شرایط ایالات متحده ایجاد کند.

برای یک سرمایه گذار EB-5، وجوهی که به عنوان سرمایه گذاری استفاده می شود باید وجوه شخصی (برای تاکید!) باشد. برای پروژه EB-5، مخلوطی از بودجه EB-5 و غیر EB-5 می تواند و باید استفاده شود.

وقتی صحبت از سرمایه گذاری EB-5 می شود، وجوهی که در معرض خطر هستند باید به متقاضی EB-5 ردیابی شوند. به عبارت دیگر، متقاضی EB-5 ممکن است از منابع مالی دیگر برای برآورده کردن حداقل شرایط سرمایه گذاری استفاده نکند. به شرطی که سرمایه گذاری خطرپذیر، به معنای دقیق عبارت، از نظر فنی در دسته سرمایه گذاری های مجاز قرار نگیرد، هیچ لیستی از اسنادی که برای تامین منابع مالی لازم است وجود ندارد. با این وجود، برای ثبت، به شواهد زیر توجه کنید که معمولاً برای بازگرداندن سایر ابزارهای سرمایه گذاری مورد نیاز است: 1) درآمد به دست آمده: سرمایه گذار باید مدرکی مبنی بر حقوق، گواهی اشتغال به کار، استشهادنامه از کارفرمایان قبلی، سوابق مالیات بر درآمد، و صورت های بانکی که سپرده ها را در طول زمان نشان می دهد. USCIS شواهد عینی مانند صورت‌حساب بانکی را بر اظهارات دوستان یا اقوام ترجیح می‌دهد. اگر کارفرما نامه ای نوشت که تأیید می کند سرمایه گذار در آنجا کار می کند، نامه را با صورت های بانکی که نشان دهنده واریز منظم ماهانه حقوق سرمایه گذار است، تأیید کنید. 2) عواید سرمایه گذاری: سرمایه گذار باید نشان دهد: (الف) پولی که برای انجام سرمایه گذاری اولیه استفاده شده است به طور قانونی به دست آمده است. (ب) اینکه سرمایه گذار مالک سرمایه گذاری بوده است. و (ج) دریافت سرمایه از عواید سرمایه گذاری. صورت‌حساب‌های بانکی و اسناد فروش سرمایه‌گذاری در اینجا کلیدی هستند. 3) فروش ملک: سرمایه گذار باید منبع قانونی پول مصرف شده برای خرید ملک را نشان دهد. سرمایه گذار باید قرارداد خرید ملک، ثبت یا سند مالکیت و رسیدهای مالیاتی مالیات بر دارایی پرداخت شده بر روی ملک را شامل شود. فروش ملک و هرگونه مالیات پرداخت شده در فروش را مستند کنید. اگر وام مسکن باید به عنوان بخشی از فروش ملک پرداخت شود، اسناد آن را در بسته منبع وجوه قرار دهید. 4) وام املاک: سرمایه گذار باید مستندات قرارداد وام یا رهن، قید وثیقه در اسناد مالکیت، شواهدی از ارزش ملک نسبت به ارزش وام و هرگونه سوابق بانکی مربوط را شامل شود. USCIS ممکن است سند وامی که در آن شرایط بازپرداخت، مدت وام یا دارایی مورد استفاده به عنوان وثیقه برای وام ذکر نشده باشد، مورد سوال قرار دهد. سرمایه گذار باید شخصاً مسئول بازپرداخت وام باشد. 5) مالکیت در یک شرکت: سرمایه گذار باید منبع قانونی پولی که برای خرید سود مالکیت در شرکت استفاده می شود را نشان دهد. 6) وام های شرکت: سرمایه گذار باید نشان دهد که شرکت دارایی کافی برای اعطای وام به سرمایه گذار دارد. اگر سرمایه گذار سهامدار است، گزارش حسابرسی مالی، صورت های بانکی و غیره را درج کنید. سرمایه گذار باید یک نسخه از صورتجلسه سهامداران مستند و تایید وام را ارائه دهد. 7) هدایا: اهداکننده باید نشان دهد که چگونه به طور قانونی پول را به دست آورده تا پول را به سرمایه گذار بدهد.

من نمی توانم وضعیت واقع بینانه ای را ببینم که در آن سرمایه گذاری خطرپذیر یک دادخواست سرمایه گذاری EB-5 را تأمین مالی کند. محتمل نیست، اما در سناریوهای زیر ممکن است. برای واجد شرایط بودن، پول سرمایه گذاری شده در یک شرکت جدید توسط یک تبعه خارجی باید از یک منبع قابل ردیابی باشد. سرمایه VC می‌تواند یک دادخواست EB-5 را تأمین کند که در آن درخواست‌کننده تبعه خارجی، که اتفاقاً با تعریف یک سرمایه‌گذار خطرپذیر نیز مطابقت دارد، استفاده از وجوه خود را از درآمدها، فروش اموال نگهداری شده در طول زمان، هدایا، قضاوت‌های قانونی انتخاب می‌کند. ، یا ارث. اگر دادخواست EB-5 از طرف شخص ثالثی، مانند یک سرمایه گذار خطرپذیر، تامین شود، پول نمی تواند توسط شرکت جدید تضمین شود و نمی تواند هدیه ای باشد که از وام گرفته شده است، به غیر از هدیه یکی از اعضای نزدیک خانواده. اگر یک سرمایه‌گذار خطرپذیر پولی را که توسط دارایی جداگانه سرمایه‌گذار تضمین شده است یا روی نام آن تبعه خارجی تضمین نشده است، به تبعه خارجی بدهد، وظیفه این است که ردیابی شود که سرمایه‌گذار خطرپذیر چگونه پول را به دست آورده است. به سختی می توان دید که سرمایه گذار خطرپذیر چگونه سود می برد. تبعه خارجی امنیت ارائه شده برای سرمایه گذاری و منافع حاصل از آن را به دست خواهد آورد. سرمایه گذار خطرپذیر در شرکت جدید سرمایه گذاری نخواهد کرد. من فقط می توانم به یک موقعیت احتمالی فکر کنم که بسیار دور از ذهن است. اگر یک کسب و کار اولیه به محصول یا خدماتی نیاز داشت که به راحتی در دسترس نبود، می‌توان تصور کرد که یک سرمایه‌گذار خطرپذیر ممکن است پولی را برای تأمین مالی یک دادخواست EB-5 هدیه دهد، اگر شرکت جدید، هنگام تأسیس و انجام تجارت، محصول یا خدمات مورد نیاز را به کسب و کار اصلی، و سرمایه گذار خطرپذیر از این طریق از هدیه EB-5 از فروش های بعدی توسط کسب و کار اصلی سود می برد.

استفاده از پول VC دشوار است اما غیرممکن نیست، عمدتاً باید نشان دهید که پول سرمایه گذاری شده توسط اتباع خارجی مستقیماً به مشاغل ایجاد شده مرتبط است.

مطمئناً می توان از سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) برای سرمایه گذاری EB-5 استفاده کرد. احتمالاً با دو مدل مواجه خواهید شد: مدل مبتنی بر وام یا مدل تأمین مالی بدهی. هر کدام از این مدل ها عمدتاً در صنعت فناوری یا املاک و مستغلات استفاده می شود، معمولاً در هر یک از سه مرحله تأمین مالی این دو صنعت: سرمایه برای مرحله اولیه، سرمایه برای مرحله گسترش و سرمایه برای مرحله رشد. ابزارهای مختلفی برای مقابله با تامین مالی سرمایه گذاری خطرپذیر برای اهداف EB-5 وجود دارد. لطفاً توجه داشته باشید که مهمترین چیز اسناد است زیرا اکثر سرمایه گذاری های VC یا بدهی یا سرمایه گذاری سهام هستند. یکی از قوانین اساسی EB-5 این است که سرمایه گذاران باید مستند کنند که منبع یا منابع وجوه آنها قانونی است و تامین مالی VC نیز از این قاعده مستثنی نیست. همچنین محدودیت هایی در منشاء همه وجوه از جمله سرمایه گذاری VC وجود دارد، بنابراین آماده رعایت آنها باشید. اطلاعات بیشتری وجود دارد و برای راهنمایی بهتر در مورد این سوال، قبل از ادامه با یک وکیل EB-5 مشورت کنید.

هر گونه وجوهی که برای درخواست سرمایه گذار به دنبال گرین کارت استفاده می شود باید "منبع قانونی" را نشان دهد. اگر پروژه دارای بودجه دیگری باشد که به برنامه گرین کارت مرتبط نیست، USCIS معمولاً به منبع، VC یا موارد دیگر نگران نیست.