سرمایه گذاری مستقیم و مرکز منطقه ای چگونه متفاوت است؟

یک تفاوت عمده در شرایط ایجاد شغل است. برای سرمایه گذاری مستقیم، سرمایه گذار باید کسب و کار را اداره و مدیریت کند. علاوه بر این، او باید 10 شغل مستقیم ایجاد کند. سرمایه گذاری از طریق یک مرکز منطقه ای می تواند برای مشاغل غیرمستقیم و القایی اعتبار ایجاد کند تا به آستانه 10 شغلی برسد. در مورد بخش دوم سوال شما، بازه زمانی بین سرمایه گذاری مستقیم و سرمایه گذاری از طریق یک مرکز منطقه ای لزوماً متفاوت نیست.

یکی از تفاوت های اولیه به نحوه محاسبه ایجاد شغل مربوط می شود. سرمایه گذاری مستقیم مستلزم ایجاد 10 کارمند مستقیم تمام وقت (یعنی کارمندان W-2، I-9) است. سرمایه گذاری مبتنی بر مرکز منطقه ای امکان شمارش شغل بر اساس روش های اقتصادی را فراهم می کند که شامل ایجاد شغل غیرمستقیم و القایی است.

یک EB-5 مستقیم می تواند موردی باشد که در آن معمولاً سرمایه گذاری را کنترل می کنید و سرمایه گذاری باید 10 شغل مستقیم جدید ایجاد کند. پروژه مرکز منطقه ای پروژه ای است که معمولاً سرمایه گذاری در آن کنترل نمی شود. شما باید 10 شغل ایجاد کنید اما آنها می توانند مستقیم، غیر مستقیم یا القایی باشند. RC به شما این امکان را می دهد که در املاک و مستغلات به دلیل مولفه مشاغل غیر مستقیم و القایی راحت تر سرمایه گذاری کنید.

پروژه‌های سرمایه‌گذاری مراکز منطقه‌ای می‌توانند از ایجاد شغل غیرمستقیم استفاده کنند که توسط یک اقتصاددان با استفاده از یک روش معقول پذیرفته شده توسط USCIS محاسبه می‌شود. یک سرمایه گذاری اولیه و مستقیم باید 10 شغل مستقیم ایجاد کند تا واجد شرایط طبقه بندی EB-5 باشد. در غیر این صورت، تمام الزامات EB-5 یکسان است.

تنها تفاوت واقعی در نحوه محاسبه اعداد ایجاد شغل است. سرمایه‌گذاری مستقیمی که شما انجام می‌دهید یا مدیریت می‌کنید باید مستقیماً شغل ایجاد کند، به این معنی که شما باید واقعاً کارمندان را استخدام کنید و باید با I-9 و گزارش‌های مالیاتی نشان دهید. سرمایه‌گذاری‌ها/پروژه‌های مرکز منطقه‌ای می‌توانند مشاغل را به‌طور غیرمستقیم بشمارند به این معنی که می‌توانند نشان دهند که مثلاً با صرف مقدار معینی پول برای ساخت و ساز، چند شغل می‌تواند ایجاد شود. برای انجام این کار، مراکز منطقه ای پول زیادی را صرف استخدام اقتصاددانانی می کنند که گزارش شغلی مناسب را برای پروژه تحلیل و محاسبه می کنند.

برای سرمایه گذار فردی، نباید تفاوت زیادی در بازه زمانی وجود داشته باشد. سرمایه گذاری مستقیم متکی بر اشتغال زایی مستقیم است در حالی که مراکز منطقه ای متکی بر اشتغال زایی مستقیم و غیرمستقیم است.

تفاوت اصلی یکی کارآفرینی و دیگری منفعل است. علاوه بر این، مرکز منطقه ای به طور کلی به عنوان یک سرمایه گذاری 500 هزار دلاری از قبل تأیید شده است. تغییرات زیاد دیگری نیز وجود دارد.

سرمایه گذاری مستقیم مستلزم آن است که سرمایه گذار در مدیریت روزانه شرکت فعال باشد. به عنوان یک شریک محدود در پروژه مرکز منطقه ای، سرمایه گذاران ملزم به فعالیت در مدیریت روزانه نیستند.

تعدادی تفاوت وجود دارد، با این حال، مهم ترین آنها مربوط به ایجاد شغل است. به یاد داشته باشید، برنامه EB-5 با ایجاد شغل هدایت می شود. در یک EB-5 مستقیم، فقط می توان کارهای مستقیم W-2 را شمارش کرد. این بدان معناست که وقتی سرمایه‌گذار I-829 (حذف شرایط دریافت گرین کارت دائمی) را ثبت می‌کند، سرمایه‌گذار باید نشان دهد که سرمایه‌گذاری او 10 شغل تمام‌وقت واقعی ایجاد کرده است (او باید بتواند مدارک دقیق این کارمندان را در برنامه ارائه دهید). در سناریوی مرکز منطقه ای، مزیت اصلی این است که می توان مشاغل غیرمستقیم و القایی را که توسط یک اقتصاددان تعیین می شود محاسبه کرد. اگر پروژه مستلزم ساخت بیش از دو سال باشد و توسعه‌دهنده بتواند شواهد کافی برای این بازه زمانی ارائه دهد، اقتصاددان حتی می‌تواند مشاغل مستقیم را نیز حساب کند. بنابراین، در مرحله I-829، سرمایه‌گذار فقط باید نشان دهد که سرمایه‌گذاری او واقعاً در پروژه هزینه شده است و تأثیر چنین سرمایه‌گذاری توسط اقتصاددان نشان داده خواهد شد. در این مورد نیازی به نشان دادن اسامی واقعی کارکنان نیست. تفاوت ها می توانند کمی جزئی تر شوند، با این حال، این یک تفاوت خلاصه بین هر دو استراتژی است. در مورد اینکه کدام گزینه بهترین است، هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد. اغلب اوقات، این بستگی به میزان تحمل ریسک سرمایه گذار دارد و در نهایت می تواند یک تصمیم تجاری باشد. معاملات مرکز منطقه ای بسیار بزرگتر هستند در حالی که معاملات سرمایه گذاری مستقیم کوچکتر هستند. من شما را تشویق می کنم که از وب سایت شرکت من بازدید کنید که در آن وبلاگ ها و مقالات متعددی در مورد تفاوت بین هر دو نوع سرمایه گذاری بحث می شود.