چگونه طرح دعوای معوقه EB-5 می تواند به سرمایه گذاران چینی کمک کند؟

اگر سرمایه گذاران حکمی را به نفع خود دریافت کنند، دوره انتظار برای در دسترس بودن ویزا را کوتاه می کند زیرا شماره ویزا که برای مشتقات استفاده می شد برای استفاده آزاد می شود.

کاش میتونستم اینجا یه جواب صریح بهت بدم اساساً، این استدلال از این واقعیت ناشی می‌شود که USCIS ادعا می‌کند که سهمیه تعداد ویزاهایی است که تحت برنامه EB-5 صادر می‌شود و بنابراین، 10,000 ویزا در سال است. این دادخواست می گوید که قانون به معنای 10,000 سرمایه گذار در سال است. از آنجایی که USCIS قانون را به روش خود تفسیر می کند، اگر فرض کنیم متقاضی متوسط ​​​​یک همسر و دو فرزند به همراه داشته باشد، این سهمیه را به 2,500 نفر در سال کاهش می دهد. بنابراین، می توان انتظار داشت که اگر دولت شکایت را از دست بدهد، درخواست های معلق پردازش شده می تواند چهار برابر افزایش یابد. این امر زمان انتظار سرمایه گذاران چینی را که در حال حاضر 17 سال است، به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. می دانم که نتوانستم دقیقاً به سؤال شما پاسخ دهم، اما امیدوارم تونسته باشم کمی در مورد آن توضیح دهم.

این کت و شلوار جالب به نظر می رسد، اما، محدودیت سالانه تعداد ویزای EB-5 که می توان اعطا کرد، به دو دلیل یک نقطه گیر باقی می ماند. اول، تنها 10,000 ویزا می تواند به صورت سالانه اعطا شود.

در صورت موفقیت‌آمیز بودن شکایت، مزیت نهایی این است که افراد تحت تکفل مستثنی شوند و فقط سرمایه‌گذاران اصلی EB-5 در شهرستان دارای 10,000 ویزای مهاجرتی را شامل می‌شود، که این امر عقب ماندگی را کاهش می‌دهد، اما نه به شدت.

طرح دعوی برای تصحیح نحوه شمارش اعداد از ویزاهای اختصاص داده شده به چین است. این دعوا بر این فرض استوار است که فقط سرمایه گذار باید در 10,000 حساب شود و نه اعضای خانواده. در صورت موفقیت‌آمیز بودن شکایت، زمان انتظار به حداقل یک سوم زمان فعلی یا بیشتر کاهش می‌یابد. نحوه انجام USCIS توسط تیم مدیریت آنها در مورد نحوه رسیدگی به تبدیل تعیین می شود.

یک شکایت دسته جمعی از طرف سرمایه گذاران چینی EB-5 در دادگاه منطقه ای ایالات متحده ارائه شده است که ادعا می کند وزارت امور خارجه ایالات متحده از اختیارات قانونی خود فراتر رفته است و نه تنها سرمایه گذاران EB-5 فردی را در برابر سهمیه سالانه EB-5 قابل اعمال می دانند. چین، اما اعضای نزدیک خانواده آنها را نیز شامل همسر و فرزندان مجرد زیر 21 سال که برای ویزای مهاجرتی نیز درخواست می کنند، حساب کرده است. اگر تصمیم مساعدی وجود داشته باشد به این معنی است که دوره انتظار برای اتباع چینی تا حدی کوتاه خواهد شد. اینکه چقدر به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله اینکه آیا اول و مهمتر از همه، یک تعیین مطلوب وجود دارد یا نه و ثانیاً اینکه آیا این تعیین به صورت عطف به ماسبق اعمال می شود یا خیر تا اعدادی که اشتباه به کار گرفته شده اند بازیابی شوند. به طور خلاصه، می تواند دوره انتظار را چند سال کاهش دهد.

مطمئن نیستم که آیا یک نتیجه مثبت به صورت عطف به ماسبق خواهد شد یا خیر، اما به نظر می رسد هدف این است که فقط سرمایه گذار در سقف سرمایه حساب کند (که به نظر می رسید هدف اصلی بود)، نه کل خانواده، به این معنی که می توان به خانواده های سرمایه گذار بیشتری اجازه مشارکت داد و احتمالاً عقب ماندگی را کاهش دهید. خواهیم دید که چگونه از بین می رود.

اگر دعوی در نهایت موفق شود، صف انتظار تنها به یک سوم یا کمتر از فعلی کوتاه می شود. به جای 3,000 خانواده سرمایه گذار، 10,000 خانواده سرمایه گذار داریم.

اگر دادگاه موافقت کند که مشتقات نباید حساب شوند، می تواند بسیار کوتاه شود. برای به دست آوردن جزئیات باید ببینیم دادگاه چگونه هر تصمیم مساعدی را اجرا می کند.

هیچ کس با اطمینان نمی داند. اما در این دعوا آمده است که همسر و فرزندان نباید در سهمیه حساب شوند. اگر آنها در این پرونده پیروز شوند، عقب ماندگی چین به (احتمالا) دو تا چهار سال کاهش می یابد.

سوال سختی است! هر پیروزی قابل تجدید نظر خواهد بود، بنابراین اجرای هر گونه اجرا توسط USCIS به تعویق خواهد افتاد. یا می توانیم امیدوار باشیم که توافقی حاصل شود که روشی را که در حال حاضر توسط USCIS استفاده می شود تغییر دهد. اگر این طرح موفقیت آمیز بود، تمام یا بخش عمده ای از عقب ماندگی ها حذف می شد. امیدواریم این اتفاق بیفتد، زیرا وضعیت فعلی برای متقاضیان چینی و ویتنامی بسیار ناعادلانه است.

اگر دادگاه به نفع شاکیان رای دهد و USCIS به این تصمیم اعتراض نکند، این احتمال وجود دارد که اکثر سرمایه گذاران چینی تسکین فوری دریافت کنند. با این حال، احتمال چنین سود چشمگیری که از طریق این شکایت به دست می آید بسیار دور است و دولت قصد خود را برای مبارزه با آن تمام راه نشان داده است. به گفته وکلای مدافع این پرونده، احتمال موفقیت را کمتر از 10 درصد می دانند.

پاسخ روشنی وجود ندارد، اما ساده‌ترین مزیت این است که افراد تحت تکفل دیگر در سهمیه‌های سالانه لحاظ نشوند. این به تنهایی می تواند مقدار قابل توجهی از سهمیه چین را که در حال حاضر توسط اعضای خانواده تحت تکفل می خورد، آزاد کند. هیچ کس به طور قطع نمی داند که آیا این راه حل عطف به ماسبق خواهد بود (قابل اجرا برای همه دادخواست های در حال انتظار) یا فقط برای دادخواست های آینده، اما هر گونه تخفیف کمک قابل توجهی خواهد کرد.