توسط دیلون آر. کولوچی
در حالی که بسیاری از سیاست های اعتراض آمیز وجود دارد USCIS در طول 6 سال گذشته، یکی از غیر صادقانه ترین سیاست ها برای انجمن EB-5 ادعای عجیب USCIS بود مبنی بر اینکه درآمد نقدی وام سرمایه گذاری شده در یک شرکت تجاری جدید واقعاً پول نقد نبوده و بنابراین مشمول الزامات نظارتی اضافی است.
انکار شگفت انگیز
در USCIS-مد که وکلای مهاجرت در سال 2014 USCIS شروع به صدور انکار برخی موارد کرد I-526 دادخواست بر اساس این ادعا که سرمایه‌گذاری‌های نقدی در شرکت‌های تجاری جدید در واقع سرمایه‌گذاری نقدی نبوده، بلکه بیشتر بوده است سرمایه گذاری های "بدهی" و بنابراین باید (الف) توسط دارایی ها وثیقه شوند از سرمایه گذار و (ب) چنین وثیقه ای بود برابر یا بیشتر از سرمایه گذاری نقدی (یعنی ارزش وثیقه 500,000 دلار یا بیشتر بود). احتمالاً یکی از اولین تصمیمات در دسترس عموم که این خط مشی را اعمال می کند توسط این سیاست صادر شده است اداره استیناف اداری (AAO) در 29 مه 2014، که در آن AAO رد درخواست I-526 بر اساس این سیاست را تایید کرد.[1]
در حالی که این تصمیم در ابتدا مورد توجه گسترده قرار نگرفت، موضوع در یک حباب آشکار شد فوریه 2015 تعامل ذینفعان USCIS[2] که در آن چهار وکیل جداگانه، از جمله این نویسنده، ادعای USCIS را به چالش کشیدند که سرمایه‌گذاری که وامی را با استفاده از وثیقه شخص ثالث دریافت می‌کند و آن وام را سرمایه‌گذاری می‌کند، تعریف «سرمایه» تحت 8 CFR 204.6(e) را برآورده نکرده است. این تعامل با ذینفعان با اولین اعلامیه مکتوب سیاست USCIS در 22 آوریل 2015 دنبال شد که در آن مرحله فقط از طریق قضاوت وجود داشت. در این اطلاعیه آمده است که درآمد حاصل از وام مورد استفاده قرار گرفته است سرمایه گذاری EB-5 تحت 8 CFR 204.6(e) "بدهی" در نظر گرفته می شوند.[3] این سیاست در نهایت راه خود را به راهنمای سیاست USCIS، جایی که در حال حاضر در آنجا مستقر است، باز کرد.[4]
خطای اصلی
پرونده AAO که در بالا به آن اشاره شد ادعا کرد که چون AAO قبلاً این کار را کرده بود[5] وجه نقد به دست آمده از وام گرفته شده به نام شرکت تجاری جدید بر اساس تعریف «سرمایه» در 8 CFR 204.6(e) ممنوع است.[6] که تمام درآمدهای نقدی حاصل از وام باید به عنوان بدهی ارزیابی شود. این یک جهش فوق العاده از حقایق تصمیم قبلی بود موضوع سوفیسی، جایی که عواید نقدی وام دریافت شده توسط سرمایه گذار در آن مورد، در واقع عواید وام دریافت شده توسط شرکت تجاری جدید بود، نه سرمایه گذار.[7]
بنابراین، زیرا موضوع سوفیسی سرمایه گذاری نقدی وام دریافت شده توسط شرکت تجاری جدید را به عنوان "بدهی" و نه "نقد" تلقی کرد، بنابراین تمام عواید نقدی وام سرمایه گذاری شده در یک شرکت تجاری جدید، صرف نظر از اینکه واقعاً چه کسی وام گرفته است، باید به عنوان ارزیابی شود. "بدهی"[8] سرمایه‌گذاری «بدهی» مطابق با 8 CFR 204.6 (e)، که با تصمیم‌های قبلی بیشتر تفسیر شد، مشمول بررسی نظارتی اضافی است. موضوع ایزومی و موضوع هسوینگ.[9]
AAO مقررات را اشتباه می گیرد
تصمیم AAO به تاریخ 29 مه 2014 و سیاست USCIS که از آن نشات می‌گرفت، به شدت ناقص بود. برای شروع، «بدهی» روش دیگری برای توصیف مقدار پول بدهکار است.[10] As موضوع ایزومی وصف آن، بدهکار بودن همان بدهکار بودن برات است.[11] سفته قول پرداخت در آینده است، نه سرمایه گذاری نقدی فعلی. بنابراین، معادل سازی سرمایه گذاری نقدی در یک شرکت تجاری جدید با وعده پرداخت در آینده سازگار نیست.
این مرور زبان ساده 8 CFR § 204.6(e) خطای USCIS را روشن می کند.[12] بر اساس آخرین قاعده مقدمه تفسیر قانونی و نظارتی، "یک بند یا عبارت محدود کننده ... معمولاً باید فقط اسم یا عبارتی را که بلافاصله پس از آن تعدیل می کند خوانده شود."[13] با اعمال این قانون در متن 8 CFR §204.6(e)، این شرط که سهم سرمایه در یک شرکت تجاری جدید تضمین شود، فقط برای مشارکت های بدهی (مثلاً سفته) قابل اعمال است. به عبارت دیگر، در تدوین مقررات و پرداختن به اینکه کدام نوع مشارکت سرمایه باید تأمین شود تا سرمایه‌گذاری «سرمایه» ایجاد شود، سازمان مجری تنها به واژه بدهی اشاره کرد و این کار را دو بار انجام داد. در تعریف، بند مربوط به اوراق بهادار بلافاصله پس از آن آمده و به «بدهی» اشاره می کند. از اسم "نقد" پیروی نمی کند.[14]
عواقب
تلقی سرمایه‌گذاری‌های نقدی به‌عنوان «بدهی» به‌طور مصنوعی منابع سرمایه‌گذاری مناسب برای EB-5 را محدود می‌کند، در نتیجه میزان سرمایه گذاری در دسته ویزای EB-5. برای مثال، بر اساس سیاست USCIS، سرمایه‌گذاری که به رضایت USCIS ثابت کرده است که پولی را که برای خرید ملک استفاده می‌شود، به‌طور قانونی به دست آورده است، و اکنون به دنبال رهن کردن آن ملک برای به دست آوردن پول نقد برای سرمایه‌گذاری در شرکت تجاری جدید است. درخواست I-526 او در صورتی که مالک آن ملک با شخص ثالثی باشد رد شود، زیرا سرمایه‌گذار مسلماً «شخصاً و اساساً مسئول» وام مسکن نیست.[15] در یک مثال واضح تر، اگر فردی برای خرید مبل جدید از فروشگاه مبل، پیش پرداخت نقدی از کارت اعتباری دریافت کند، فروشگاه مبل به عنوان بدهی پرداخت یا سفته قبول نمی کند، آنها پول نقد می پذیرند.
این تفسیر جدید همچنین بیش از بیست سال از قضاوت پرونده ها و منطق آیین نامه اجرایی را نقض می کند. Legacy INS، بخشی که با USCIS جایگزین شد، به صراحت تفاوت بین پول نقد و بدهی را با ذکر این نکته تشخیص داد که کنگره، زمانی که دسته ویزای EB-5 را ایجاد کرد، مقررات نظارتی را در نظر گرفته بود. تعریف سرمایه گسترده بودن، و به طور خاص شامل «بدهی» به عنوان وسیله ای برای سرمایه گذاری در یک شرکت تجاری جدید به منظور «محدود نکردن شدید تعداد سرمایه گذاران واجد شرایط یا مایل» به برای ویزای EB-5 اقدام کنید.[16]
یک دادگاه استیناف ایالات متحده موافقت می کند
La انجمن EB-5، که سالها این و استدلال های دیگر را در مورد اینکه چرا این سیاست آشکارا نادرست است، ارائه کرده است، اکنون به این دیدگاه ملحق شده است. دادگاه استیناف ایالات متحده برای پیست ناحیه کلمبیا. شاکیان نامبرده در پرونده Zhang و همکاران علیه خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده و همکاران، Huashan Zhang و Masayuki Hagiwara، هر یک 500,000 دلار بدون وثیقه گرفتن چنین وجوهی قرض کرده بودند (در هر دو مورد، Zhang و Hagiwara کاملاً مالک نهاد وام دهنده بودند که متعلق به آن بود. وام نقدی به آنها).[17] در ژانگ، که یک دعوای دسته جمعی نیز هست، دادگاه ناحیه با شاکیان موافقت کرد که سیاست USCIS "به وضوح اشتباه" بود، تصمیمات انکار را لغو کرد و برای بررسی بیشتر به USCIS بازگرداند.[18] پس از آن، USCIS درخواست تجدید نظر داد، که منجر به صدور حکم توسط دادگاه استیناف دی سی در 27 اکتبر 2020 شد.
در تصمیمی که باعث تعجب وکیل مهاجرت نشد، دادگاه به راحتی استدلال های USCIS را جدا کرد. برای شروع، در حالی که "پول نقد" در مقررات تعریف نشده است، درک این موضوع که "نقد" شامل درآمد نقدی یک وام است، چیزی بیش از عقل سلیم لازم نیست. همانطور که دادگاه به آسانی خاطرنشان کرد، اگر "...شخصی از وجوه برای خرید کالا استفاده کند، آنها را با پول نقد خریداری می کند. تصور کنید شخصی بخواهد یک ماشین دست دوم را برای پرداخت «فقط نقدی» بفروشد. اگر خریدار درآمد نقدی وام را ارائه دهد، فروشنده با خوشحالی متعهد می‌شود، زیرا پرداخت «نقدی» خواهد بود.[19]
ثانیاً، «بدهی» اگرچه در آیین نامه تعریف نشده است، اما معانی حقوقی خاصی دارد و عموماً به معنای قول به پرداخت یا «مبلغ بدهی» است. در واقع، همانطور که در بالا ذکر شد، موضوع ایزومی، یک تصمیم سابقه ای از USCIS، سفته ها را به عنوان "بدهی" تحت 8 CFR §204.5(e) تفسیر کرده بود - به عنوان وعده پرداخت به شرکت تجاری جدید در قالب یک سفته.[20] ناگفته نماند که دادگاه به راحتی متوجه شد که سرمایه گذاری نقدی در شرکت تجاری جدید بدهی یا وعده پرداخت نیست زیرا شرکت تجاری جدید "بدهی" دریافت نمی کند، آنها وجه نقد دریافت می کنند.
استدلال‌های متقابل USCIS نتوانست (و نمی‌توانست) جوابگو باشد.[21] USCIS مدت‌ها مدعی شده است که اگر پول نقد پول نقد باشد، دیگر توانایی اعمال محدودیت مندرج در 8 CFR § 204.6(e) را نخواهد داشت، که برای واجد شرایط بودن بدهی به عنوان سرمایه، نمی‌توان آن را با دارایی‌های شرکت تضمین کرد. این استدلال با متن نظارتی مطابقت ندارد، همانطور که دادگاه در پاورقی توضیح داد، دریافت وجه نقد در ازای وثیقه شرکت تجاری جدید، تعریف «سرمایه گذاری» را که در بند 8(ه) § 204.6 CFR نیز وجود دارد، نقض می کند.[22] با توجه به اینکه هیچ یک از سرمایه گذاران وام های خود را با دارایی های شرکت تجاری جدید تضمین نکرده بودند (برخلاف حقایق مورد بحث در) تعریف "سرمایه گذاری" در این دعوا یا هیچ یک از رد دادخواست I-526 مورد اعتراض قرار نگرفت. موضوع سوفیسی). به همین ترتیب، هیچ چیز در این دعوا نمی تواند قدرت USCIS را برای اطمینان از سرمایه گذاری ها، چه به صورت بدهی یا پول نقد، از یک منبع قانونی کاهش دهد.[23]
USCIS همچنین ادعا کرد که مقررات در 8 CFR § 204.6 (j) (2) از استدلال های آن پشتیبانی می کند.[24] این استدلال با زبان ساده مقررات مطابقت ندارد. همانطور که دادگاه به راحتی تشخیص داد، این آیین نامه به قواعد اثباتی می پردازد نه با تعریف سرمایه.[25] همانطور که پزشکان مهاجرت بارها در طول سال ها به USCIS یادآوری کرده اند، 8 CFR § 204.6(j)(2) به خودی خود غیر انحصاری است.[26]
در مجموع، هیچ یک از این استدلال ها برای دادگاه قانع کننده نبود، زیرا متن واقعی مقررات از خواندن USCIS پشتیبانی نمی کند. در واقع، تاریخچه مقررات توضیح داده شده در بالا روشن می کند که "بدهی" به عنوان "وعده پرداخت" یا "بدهی" بدهکار به شرکت تجاری جدید در نظر گرفته می شود و قرار بود "سرمایه" به طور گسترده تفسیر شود. و در حالی که بحث دقیق تری در مورد تصمیمات قبلی حاکم بر دسته ویزای EB-5 ضروری بود، دیدن این که دادگاه صراحتاً ادعاهای USCIS را مبنی بر اینکه تفسیر آن از "سرمایه" دیدگاه ثابتی از سال 1998 بوده است را رد کرد، دلگرم کننده بود.[27] همانطور که دادگاه در پاورقی مختصری اشاره کرد، که نشان دهنده عدم احترام دادگاه به چنین استدلال هایی است، تصمیمات مقدماتی "از این نتیجه گیری ما حمایت می کند که بدهی طبق مقررات به معنای یک سفته در مقابل درآمد نقدی وام است."[28]
دادگاه در جمع بندی محکمی که برای کل این حماسه مناسب است، بیان کرد:
«متن، ساختار، و زمینه نظارتی نشان می‌دهد که اصطلاح «نقد نقد»، همانطور که در 8 CFR § 204.6(e) استفاده می‌شود، به‌طور واضح شامل درآمدهای وام‌های شخص ثالث می‌شود. از آنجا که ساخت و ساز مخالف USCIS غیرمجاز است، ما تصمیم دادگاه منطقه را برای کنار گذاشتن رد درخواست‌های شاکیان تأیید می‌کنیم.»[29]
تردیدهای طولانی
با وجود رد آشکار سیاست USCIS، راهنمای سیاست USCIS همچنان ادامه دارد[30] ادعا می کند که اگر درآمد وام در یک شرکت تجاری جدید سرمایه گذاری شود، سرمایه گذار باید شخصاً و در درجه اول مسئول بدهی باشد و بدهی باید توسط دارایی هایی که سرمایه گذار دارد تضمین شود.[31] در حالی که دفترچه راهنمای سیاست USCIS برای داوران الزام آور است، USCIS همچنین موظف است قانون دادگاه مداری را دنبال کند.[32] در این وضعیت، دادگاه مورد بحث، دادگاه استیناف ایالات متحده برای منطقه کلمبیا است، که همچنین دارای صلاحیت جغرافیایی بر دفتر برنامه سرمایه گذاران مهاجر است، زیرا در محدوده منطقه کلمبیا قرار دارد. بنابراین، تصمیم دادگاه مبنی بر رد تفسیر USCIS از 8 CFR § 204.6(e) باید برای قضاوت‌های دادخواست I-526 در آینده لازم‌الاجرا و قابل اجرا باشد.
متأسفانه، این اولین موردی نیست که USCIS از پیروی از قوانین قابل اجرا خودداری می کند و نه اولین موردی است که USCIS پیشینه کنترلی را نادیده می گیرد. تا زمانی که USCIS راهنمای سیاست USCIS را روشن نکند، این خطر وجود خواهد داشت که USCIS به اعمال تفسیر رد شده توسط دادگاه مداری خود از 8 CFR § 204.6(e) برای دادخواست های آینده I-526 ادامه دهد.
[1] In re _____, (AAO May 29, 2014), found at https://www.uscis.gov/sites/default/files/err/B7%20-%20Immigrant%20Petition%20by%20Alien%20Entrepreneur,%20Sec.%20203(b)(5)%20of%20the%20INA/Decisions_Issued_in_2014/MAY292014_01B7203.pdf
[2] برای خلاصه ای از مشارکت سهامداران، https://www.eb5insights.com/2015/03/02/recap-of-the-uscis-lawful-source-of-funds-public-engagement-feb-26-2015/ را ببینید. .
[3] دفتر برنامه سرمایه گذار مهاجر (IPO) EB-5 تماس با ذینفعان تلفنی (22 آوریل) اظهارات معاون IPO در https://www.uscis.gov/sites/default/files/document/outreach-engagements/PED_IPO_Deputy_Chief.Chief_Remark_Remarks.pdf
[4] دفترچه راهنمای سیاست USCIS جلد. 6، قسمت G، فصل 2، بخش A.1.
[5] Matter of Soffici, 22 I&N دسامبر 158 (Assoc. Comm. 1998).
[6] 8 CFR 204.6(e) بیان می‌کند که وجه نقد و بدهی «سرمایه» در نظر گرفته می‌شود، مشروط بر اینکه بدهی «... تضمین شده توسط دارایی‌های متعلق به سرمایه‌گذار خارجی باشد، مشروط بر اینکه سرمایه‌گذار خارجی شخصاً و اساساً مسئول باشد و دارایی‌های شرکت تجاری جدید بر اساس که دادخواست مبتنی بر آن است، برای تأمین هیچ یک از بدهی ها استفاده نمی شود.»
[7] یادداشت فوق 5.
[8] شناسه.
[9] Matter of Izummi، 22 I&N دسامبر 169 (Assoc. Comm. 1998) و Matter of Hsiung، 22 I&N دسامبر 201 (AAO 1998).
[10] https://www.merriam-webster.com/dictionary/indebtedness
[11] Matter of Izummi، 22 I&N دسامبر 169، 177 (Assoc. Comm. 1998)
[12] یادداشت فوق 6.
[13] جاما علیه مهاجرت و اجرای گمرک, 543 US 335, 343 (2005)
[14] یادداشت فوق 6.
[15] شناسه.
[16] 56 FR 60910 (1991) در 60902.
[17] Huashan Zhang، و همکاران در مقابل USCIS، و همکاران، شماره 1:15-cv-00995، در 4-5 (DC Cir. 2020).
[18] Zhang v. USCIS, 344 F. Supp. 3d 32 (DDC 2018).
[19] شناسه. در 9.
[20] شناسه. در 9-10; همچنین ببینید موضوع هسوینگ, 22 I&N دسامبر 201, 203 (AAO 1998)
[21] وینی پسر عموی من، به کارگردانی جاناتان لین، بازی توسط جو پسی و ماریسا تومی، پالو ویستا پروداکشنز و شرکت سرمایه گذاری پیتر وی. میلر، 1992.
[22] یادداشت فوق 17، در 11-12.
[23] شناسه. در 13.
[24] شناسه. در 12.
[25] شناسه.
[26] شناسه. (همانطور که دادگاه خاطرنشان کرد، آیین نامه می گوید: «دادخواست «ممکن است شامل پنج دسته از شواهد مندرج در مقررات باشد، اما نیازی به محدود شدن ندارد).
[27] شناسه. در 18.
[28] شناسه.
[29] شناسه. در 14.
[30] یادداشت فوق 4 (دسترسی در 1 مارس 2021).
[31] شناسه.
[32] به عنوان مثال NLRB v. Ashkenazy Prop. Mgmt را ببینید. Corp., 817 F.2d 74 (9th Cir. 1987); Spraic v. United States RR Retirement Bd., 735 F.2d 1208, 1211 (9th Cir. 1984); Ithaca College v. NLRB, 623 F.2d 224, 228 (2d Cir.), Cert, Denied, 449 US 975 (1980), Matter of KS-, 20 I&N Dec. 715 (BIA 1993).
دیلون کولوچی
دیلون آر. کولوچی یک وکیل مهاجرت EB-5 و یکی از همکاران گروه مهاجرت گرینبرگ تراوریگ در دفتر آنها در ایروین، کالیفرنیا است. وکیل کولوچی نگرانی‌های مربوط به مهاجرت به ایالات متحده را تمرین می‌کند و رسیدگی می‌کند و به افراد، خانواده‌ها، متخصصان، کارگران ماهر، سرمایه‌گذاران و مشاغل کمک می‌کند تا در ایالات متحده زندگی، کار، سرمایه‌گذاری و تجارت کنند. سرمایه گذاران خارجی که مایل به سرمایه گذاری در برنامه های EB-5 و دریافت اقامت دائم قانونی هستند، تحت چتر قانون مهاجرت وکیل کولوچی قرار می گیرند.
مشاهده نمایه کاملسلب مسئولیت: نظرات بیان شده در این مقاله صرفاً نظرات نویسنده است و لزوماً بیانگر نظرات ناشر و کارکنان آن نیست. یا شرکت های وابسته به آن اطلاعات موجود در این وب سایت به عنوان اطلاعات عمومی در نظر گرفته شده است. این مشاوره حقوقی یا مالی نیست. مشاوره حقوقی یا مالی خاص فقط می تواند توسط یک متخصص دارای مجوز با آگاهی کامل از تمام حقایق و شرایط موقعیت خاص شما ارائه شود. قبل از شرکت در برنامه EB-5 باید با کارشناسان حقوقی، مهاجرتی و مالی مشورت کنید. تمام سوالاتی که پست می کنید در دسترس عموم قرار خواهند گرفت. اطلاعات محرمانه را در سوال خود وارد نکنید.
