«بدهی» غیرقابل تحمل در تأمین مالی EB-5: راهنمای موارد بدهی - EB5Investors.com

«بدهی» غیرقابل تحمل در تأمین مالی EB-5: راهنمای موارد بدهی

کارکنان EB5Investors.com

در اوایل سال جاری، USCIS استاندارد قضاوت جدیدی را منتشر کرد که مانع از استفاده سرمایه گذار EB-5 از درآمدهای وام به عنوان منبع سرمایه سرمایه گذاری می شود، مگر اینکه سرمایه گذار نشان دهد که وام توسط دارایی هایی که سرمایه گذار دارد تضمین شده است. USCIS بیان می‌کند که اگر سرمایه‌گذار بتواند ثابت کند که (1) شخصاً و اساساً مسئول وام است، و (2) مالک دارایی وثیقه‌شده است که ارزش وام را برآورده می‌کند یا از آن فراتر می‌رود، درآمد وام منبع مناسبی برای وام است. سرمایه سرمایه گذاری.[1] این تغییر در سیاست در عمل تأثیر زیادی دارد، زیرا اگر منبع سرمایه سرمایه‌گذار از وامی باشد که توسط اموال تماماً متعلق به او تضمین نشده است، درخواست I-526 وی با خطر دریافت درخواستی مواجه می‌شود. شواهد (RFE)، اطلاعیه قصد انکار (NOID) یا انکار کامل از USCIS. 

این استاندارد تفسیری تازه صادر شده مطمئناً بار سنگین‌تری را بر دوش سرمایه‌گذارانی که از درآمدهای وام برای تأمین مالی EB-5 استفاده می‌کنند، می‌اندازد، زیرا آنها ملزم به ارائه شواهد کافی برای نشان دادن این موضوع هستند که وام‌ها توسط دارایی‌های خودشان تضمین می‌شوند که در اصل و شخصاً مسئول آن هستند. . در حالی که دلایل قانونی زیادی برای به چالش کشیدن تفسیر USCIS و تعریف "سرمایه" تحت مقررات وجود دارد، ما نباید بیش از حد بر تفسیر USCIS تمرکز کنیم. در عمل، ما باید بر ابداع گام‌های تحلیلی بر اساس استدلال‌های قانونی و حقایق پرونده‌ای برای حل مشکلاتی که ممکن است در پرونده‌های بدهی رخ دهد، تمرکز کنیم. 

اول، ما باید بفهمیم که آیا منبع سرمایه در دسته موارد "بدهی" قرار می گیرد یا خیر. USCIS رویکرد گسترده ای را اتخاذ کرده است، که شامل هر منبع وجوهی است که از وامی است که سرمایه گذار می گیرد. به عنوان مثال، اگر یک سرمایه گذار یک قرارداد وام را امضا کند، پرونده او به عنوان یک "مورد بدهی" در دیدگاه USCIS در نظر گرفته می شود.

اگر منبع سرمایه یک مورد بدهی باشد، باید مشخص کنیم چه کسی قرارداد وام را می بندد. سناریوی رایج این است که سرمایه گذار قرارداد وام را با یک بانک امضا می کند و وام باید تضمین شود، معمولاً توسط املاک و مستغلات. به این ترتیب خاص وام، وام مسکن گفته می شود. آنچه در تحلیل ما تفاوت ایجاد می کند این است که در بسیاری از موارد، سرمایه گذار ممکن است تنها مالک ملک واقعی در قرارداد رهنی نباشد، که باعث ایجاد مشکل بدهی که در بالا ذکر شد، می شود. این مشکل مضر نیست، زیرا درصد مالکیت برای تعیین اینکه آیا می توان یک پرونده بدهی در USCIS تشکیل داد یا خیر در نظر گرفته می شود. ما چهار سناریوی احتمالی زیر از مالکیت سرمایه گذار در ملک را خلاصه می کنیم و هر یک از سناریوها را به تفصیل تجزیه و تحلیل می کنیم:

سناریو 1: سرمایه گذار قرارداد وام را امضا می کند و مالک 100 درصد املاک است.

این پرونده دو شرط در استانداردهای داوری USCIS را برآورده می کند: مالکیت انحصاری و مسئولیت شخصی و اولیه. بنابراین، پرونده احتمالاً با مسائل مربوط به بدهی به USCIS مواجه نخواهد شد.

سناریو 2: سرمایه گذار قرارداد وام را امضا می کند و به طور مشترک با همسر خود مالک ملک می شود.

به طور کلی، مالکیت مشترک ایجاد شده در اثر ازدواج، به هر یک از زوجین نیمی از بهره در دارایی می دهد و هر یک از زوجین دارای حق مساوی برای تصاحب دارایی خواهند بود. این دو الزامات USCIS را برآورده می کند و موارد تحت این سناریو احتمالاً با مسائل مربوط به بدهی به USCIS مواجه نمی شوند.

سناریو 3: سرمایه گذار قرارداد وام را امضا می کند، اما سرمایه گذار مالک ملک با شخص ثالثی غیر از همسر است.

این یک سناریوی رایج است که در آن سرمایه گذار، فرزند یا والدینش نام خود را در عنوان ملک ذکر می کنند. با این حال، ما باید با مقایسه درصد مالکیت سرمایه گذار نسبت به ملک با ارزش کل وثیقه، توجه ویژه ای را به درصد مالکیت در این سناریو جلب کنیم. 

قانون مالکیت و قانون ازدواج چین مشکل و راه حل بالقوه را در این سناریو نشان می دهد، که ما توانسته ایم آن را تجزیه و تحلیل کرده و در مورد پرونده های خود اعمال کنیم و با موفقیت تأییدیه های USCIS را دریافت کنیم. قانون اموال چین به طرفین اجازه می دهد تا درصد مالکیت خود را نسبت به ملک تعیین کنند که می تواند در قراردادها و گواهی های مالکیت قید شود. در صورتی که قرارداد یا سند مالکیت نسبت به درصد مالکیت ساکت یا مبهم باشد، نسبت به میزان سهم سرمایه اولیه آنها، ملک مورد نظر قرار می گیرد.[2] با اعمال این اصل در مواردی که در این سناریو وجود دارد، اگر ارزش ملک 5,000,000 یوان باشد و سرمایه گذار 90 درصد بر اساس گواهی مالکیت مالکیت داشته باشد، بخشی از دارایی متعلق به سرمایه گذار به ارزش 4,500,000 یوان خواهد بود. اگر فرض کنیم که مبلغ وام تقریباً 3,500,000 یوان باشد، این مورد احتمالاً با مسائل مربوط به بدهی به USCIS مواجه نخواهد شد زیرا درصد ارزش سرمایه گذار در ملک بیشتر از ارزش مبلغ وام است. 

با این حال، اگر در گواهی مالکیت درصد مشخص نشده باشد، یا اگر سرمایه گذار فقط درصد بسیار کمی از ملک را در اختیار داشته باشد (به عنوان مثال، مالکیت 20 درصد وثیقه با استفاده از ارزش فوق، وثیقه سرمایه گذار تنها است. به ارزش 1,000,000 یوان)، دادخواست I-526 احتمالاً با USCIS با مشکلاتی مواجه خواهد شد زیرا بخشی از دارایی متعلق به سرمایه گذار از مبلغ وام تجاوز نمی کند. بنابراین الزام دوم تحت استاندارد تفسیر USCIS را برآورده نخواهد کرد.

سناریو 4: سناریوی دیگر زمانی است که شخص ثالث قرارداد وام را امضا می کند و شخص ثالث به طور کامل یا مشترک مالکیت اموال مورد وثیقه را در اختیار دارد. در هر صورت، اگر شخص ثالث وام را به صورت هدیه یا انتقال وجه نقد به سرمایه گذار بدهد، احتمالاً با مسائل مربوط به بدهی به USCIS مواجه نخواهد شد. 

به طور خلاصه، استفاده از وام به عنوان منبع وجوه برای EB-5 هنوز در عمل بسیار رایج است. با این حال، با استاندارد جدید USCIS، یک سرمایه گذار ممکن است نیاز به ارائه شواهد اضافی برای غلبه بر بار اثبات اینکه وام توسط دارایی های خود تضمین شده است، با نشان دادن این که ارزش دارایی ناشی از درصد مالکیت بیشتر از میزان مالکیت است، ارائه کند. ارزش وام


[1] دیدن اظهارات جولیا هریسون معاون رئیس IPO, EB-5 Immigrant Investor Program: Stakeholder Engagement, 22 آوریل 2015, موجود در: http://www.uscis.gov/outreach/notes-previous-engagements/notes-previous-engagements-topic/eb-5-immigrant-investor-program-stakeholder-engagement-0.

[2] قانون مالکیت جمهوری خلق چین، فصل هشتم، ماده 103 و 104، موجود در: http://www.china.org.cn/china/LegislationsForm2001-2010/2011-02/11/content_21897791.htm.

سلب مسئولیت: نظرات بیان شده در این مقاله صرفاً نظرات نویسنده است و لزوماً بیانگر نظرات ناشر و کارکنان آن نیست. یا شرکت های وابسته به آن اطلاعات موجود در این وب سایت به عنوان اطلاعات عمومی در نظر گرفته شده است. این مشاوره حقوقی یا مالی نیست. مشاوره حقوقی یا مالی خاص فقط می تواند توسط یک متخصص دارای مجوز با آگاهی کامل از تمام حقایق و شرایط موقعیت خاص شما ارائه شود. قبل از شرکت در برنامه EB-5 باید با کارشناسان حقوقی، مهاجرتی و مالی مشورت کنید. تمام سوالاتی که پست می کنید در دسترس عموم قرار خواهند گرفت. اطلاعات محرمانه را در سوال خود وارد نکنید.